Defintion:
Eine Potenzmenge einer Menge G ist die Menge aller Teilmengen von G.
Satz:
Die Anzahl der Elemente einer Potenzmenge einer Menge G ist immer 2^n, wobei n die Anzahl der Elemente der Menge G ist.
Wenn man den Satz erstmal beweisen hat (z.B. via vollst. Indukion), dann folgt daraus
Die Anzahl der Elemente von P(P(G)) ist 2^2^n, bzw. Die Anzahl der Elemente von P(P(P(G))) ist 2^2^2^n
Und daher ist die Anzahl der Elemente von P(P(P({ø}))) = 2^2^2^1 = 2^2^2 = 2^4 = 16
P({ø}) = { ø , {ø} }
P(P({ø})) = { ø , {ø}, {{ø}}, {ø , {ø}}}
P(P(P({ø}))) =
{
ø,
{ø},
{{ø}},
{{{ø}}},
{{ø , {ø}}},
{ø, {ø}},
{ø, {{ø}}},
{ø, {ø , {ø}}},
{{ø}, {{ø}}},
{{ø}, {ø , {ø}}},
{{{ø}}, {ø , {ø}}},
{ø, {ø}, {{ø}}},
{ø, {ø}, {ø , {ø}}},
{ø, {{ø}}, {ø , {ø}}},
{{ø}, {{ø}}, {{ø}}},
{ø, {ø}, {{ø}}, {{ø}}},
}
Und da ø kein Element enthält ist die Anzahl der Elemente von P(P(P(ø))) = 2^2^2^0 = 2^2^1 = 2^2 = 4
P(ø) = { ø }
P(P({ø})) = { ø , {ø} }
P(P(P({ø}))) = { ø , {ø}, {{ø}}, {ø , {ø}}}